Story listening

Story listening

vrijdag 11 november 2016

Arbeidsintensief of toch superefficiënt?


Een voorbehoud dat sommige mensen maken die geïnteresseerd zijn in story listening, is dat het 'wel erg arbeidsintensief is’. Ze zien de potentie, willen ermee aan de slag maar zien op tegen de tijd die het voorbereiden van een verhaal kost.

Hoe verantwoord je die investering, in deze tijd waarin de overheid alleen maar moet bezuinigen? Zijn drie afspraken van een uur, op locatie, voor een verhaal van vijf minuten dan niet vreselijk frivool?

Je kan mijn antwoord wel raden: nee. Story listening is juist superefficiënt. Laatst had ik een bijeenkomst met zeshonderd mensen. Twee Amsterdammers vertelden aan hen hun persoonlijke verhaal. Dat had mij per verteller ongeveer één werkdag voorbereidingstijd gekost. Twee werkdagen in totaal dus.

Stel je voor dat al die zeshonderd mensen zelf op zoek hadden moeten gaan naar twee mensen uit hun doelgroep om naar hun persoonlijke verhaal te luisteren. Zeshonderd mensen keer twee werkdagen keer ... nou ja, reken maar uit.

Ik vergelijk het wel eens met filmpjes, die tegenwoordig zo populair zijn om op bijeenkomsten te vertonen. Wat kosten die niet aan voorbereidingstijd? Om nog maar te zwijgen over de kosten. Zeker animaties zijn peperduur. Een live verhaal kost je tijd, aandacht en betrokkenheid, maar in harde euro’s bijna niets. De prijs van een cadeaubon.